به گزارش مشرق، اگرچه قیمت گذاری سیگارهایی که از شیوه های غیر رسمی وارد بازار می شوند از هیچ مکانیسم خاصی پیروی نمی کند اما حداقل در مورد سیگارهای شناسنامه دار داخلی نباید این اتفاق رخ دهد.
سیگارهایی که با دلار ارزان وارد بازار شده اند و در زمان ورود قیمت‌شان بین دو تا سه هزار تومان بود، این روزها با ترفندی تازه رنگ قیمت‌های بالا به خود می بیند.
داستان به این شکل است که برخی واردکنندگان سیگار محصولاتی که سه سال از زمان ورودش به ایران می گذرد و در انبارها مانده بود را با ترفندی تازه قیمت گذاری کرده اند.
برچسب های هشدار دهنده این محصولات همان برچسب هایی است که سه سال قبل روی سیگارها چاپ می شده است.
عرضه سیگارهایی با این برچسب ها و فریب مشتری از همه جا بی خبر با این بهانه که این سیگارها چون قبلا وارد کشور شده اصل است و محصولات جدید کیفیت لازم را ندارد باعث می شود تا محصول کهنه ای که ضررش برای بدن چندین برابر محصول تازه است با قیمتی حدود 3 برابر به فروش برسد.
همچنین در کنار این مساله نباید از هشدارهای بهداشتی پزشکان غافل شد، چون این واردکنندگان با ترفندهای بسیار مانند ورود سیگارهایی با عنوان نانو یا اچ دی باعث می شود تا مشتریان این محصول تصور کنند به دلیل وجود نیکوتین پایین تر، کمتر به جسم خود آسیب می زنند در حالی که فرآیند شیمیایی کاهش نیکوتین باعث افزودن موادی به سیگار می شود که زیان بیشتری برای بدن دارد.
آمارها می گوید سال گذشته 16 میلیارد نخ سیگار در ایران تولید شد و رکورد این تولید با افزایش عجیبی در سال 92 شکست. بر اساس آمارهای شرکت دخانیات، تنها در 7 ماه ابتدای سال جاری میزان فروش سیگارهای تولید داخل معادل کل فروش سال قبل بوده است.
آنطور که مسئولان دخانیات می گویند، قرار است سال 93 نیز 28 میلیارد نخ سیگار در کشور تولید شود، این در حالی است که برآورد کلی از میزان مصرف داخلی رقمی بالغ بر 65 میلیارد نخ است که از این رقم 7 میلیارد نخ از سوی عاملیت های صنعتی و بیش از 8 میلیارد نخ از مبادی رسمی وارد کشور می شود.
با تحلیل این ارقام می توان نتیجه گرفت حدود 25 درصد نیاز کشور در این حوزه از طریق قاچاق تامین می شود اما در میان سیگارهایی که به صورت رسمی و با برچسب های هشدار دهنده به بازار عرضه می شود،نابسامانی ها و سوداگری های عجیبی رخ داده است.
اگرچه سیگار کالایی است که هیچ کس نمی خواهد درباره سطح کیفی تولید و عرضه اش اظهارنظر جدی بکند اما به هر روز مصرف سرانه هر ایرانی 800 نخ در سال است که همین نشان از فراگیر بودن مصرف این کالا مضر است.
حال همین کالای مضر با سوداگری هایی که ذکر آن رفت، با کیفیتی نازل تر و قیمتی بالاتر به فروش می رسد.
سیگارهایی که با دلار ارزان وارد بازار شده اند و در زمان ورود قیمت‌شان بین دو تا سه هزار تومان بود، این روزها با ترفندی تازه رنگ قیمت‌های بالا به خود می بیند.
داستان به این شکل است که برخی واردکنندگان سیگار محصولاتی که سه سال از زمان ورودش به ایران می گذرد و در انبارها مانده بود را با ترفندی تازه قیمت گذاری کرده اند.
برچسب های هشدار دهنده این محصولات همان برچسب هایی است که سه سال قبل روی سیگارها چاپ می شده است.
عرضه سیگارهایی با این برچسب ها و فریب مشتری از همه جا بی خبر با این بهانه که این سیگارها چون قبلا وارد کشور شده اصل است و محصولات جدید کیفیت لازم را ندارد باعث می شود تا محصول کهنه ای که ضررش برای بدن چندین برابر محصول تازه است با قیمتی حدود 3 برابر به فروش برسد.
همچنین در کنار این مساله نباید از هشدارهای بهداشتی پزشکان غافل شد، چون این واردکنندگان با ترفندهای بسیار مانند ورود سیگارهایی با عنوان نانو یا اچ دی باعث می شود تا مشتریان این محصول تصور کنند به دلیل وجود نیکوتین پایین تر، کمتر به جسم خود آسیب می زنند در حالی که فرآیند شیمیایی کاهش نیکوتین باعث افزودن موادی به سیگار می شود که زیان بیشتری برای بدن دارد.
آمارها می گوید سال گذشته 16 میلیارد نخ سیگار در ایران تولید شد و رکورد این تولید با افزایش عجیبی در سال 92 شکست. بر اساس آمارهای شرکت دخانیات، تنها در 7 ماه ابتدای سال جاری میزان فروش سیگارهای تولید داخل معادل کل فروش سال قبل بوده است.
آنطور که مسئولان دخانیات می گویند، قرار است سال 93 نیز 28 میلیارد نخ سیگار در کشور تولید شود، این در حالی است که برآورد کلی از میزان مصرف داخلی رقمی بالغ بر 65 میلیارد نخ است که از این رقم 7 میلیارد نخ از سوی عاملیت های صنعتی و بیش از 8 میلیارد نخ از مبادی رسمی وارد کشور می شود.
با تحلیل این ارقام می توان نتیجه گرفت حدود 25 درصد نیاز کشور در این حوزه از طریق قاچاق تامین می شود اما در میان سیگارهایی که به صورت رسمی و با برچسب های هشدار دهنده به بازار عرضه می شود،نابسامانی ها و سوداگری های عجیبی رخ داده است.
اگرچه سیگار کالایی است که هیچ کس نمی خواهد درباره سطح کیفی تولید و عرضه اش اظهارنظر جدی بکند اما به هر روز مصرف سرانه هر ایرانی 800 نخ در سال است که همین نشان از فراگیر بودن مصرف این کالا مضر است.
حال همین کالای مضر با سوداگری هایی که ذکر آن رفت، با کیفیتی نازل تر و قیمتی بالاتر به فروش می رسد.
